سطح نگهداشت وجه نقد و اهمیت آن
وجه نقد از منابع مهم و حياتي هر واحد اقتصادي است. در اتخاذ بسياري از تصميمات مالي، جريان هاي نقدي نقشي محوري دارند. (ژانگ[1]، 2011). به طور كلي مي توان گفت عوامل متعددي بر سطح نگهداشت وجه نقد تاثيرگذار است. شواهد نشان مي‌دهد كه حساب هاي دريافتني، خالص سرمايه در گردش، موجودي هاي كالا و بدهي هاي كوتاه مدت به ترتيب عوامل با تاثير منفي بر نگهداري موجودي هاي نقدي مي باشند. از سوي ديگر فرصت هاي رشد شركت، سود تقسيمي، نوسان جريانات نقدي و سودخالص به ترتيب از مهمترين عوامل با تاثير مثبت بر نگهداري موجودي هاي نقدي به شمار مي روند. اما شواهد كافي در مورد تاثير منفي بدهي هاي بلندمدت و اندازه شركت ها بر نگهداري موجودي هاي نقدي مشاهده نشد(آقايي و همكاران، 1388). يكي از وظايف اساسي مديران مالي به طور اخص مديريت وجه نقد مي باشد. شركت ها استراتژي هاي مديريت وجه نقد خود را بر محور دو هدف تعيين مي كنند: تهيه و تامين وجه نقد براي انجام پرداخت هاي شركت و به حداقل رساندن وجوهي كه در شركت به صورت راكد باقي مي ماند. هدف دوم بازتاب اين طرز تفكر است كه اگر اقلامی از دارايي به درستي مصرف نشود، هيچ نوع بازدهي براي شركت نخواهد داشت. متاسفانه اين دو هدف ممكن است با يكديگر در تضاد باشند. پايين آوردن سطح وجوه نقد و به كارگيري كليه وجوه نقد احتمالاً باعث كمبود وجه نقد براي پرداخت هاي به موقع شركت مي شود(مهراني، 1392)
------------------------------------------------------------
برای دریافت مقالات و مطالب در رابطه با سطح نگهداشت وجه نقد می توانید به پایگاه منابع پادعلم مراجعه نمایید.
------------------------------------------------------------
[1] -Zhang
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز با * علامت گذاری شده اند.