تعریف سيستم هزينه يابي بر مبناي فعاليت
سیستم بهایابی بر مبنای فعالیت را می توان به عنوان روشی تعریف کرد که هزینه ها، فعالیت ها، عملکرد موضوع بها و منابع را بر مبنای رابطه علت و معلولی اندازه گیری می نماید. موضوع تعیین بها، فعالیت ها را و فعالیت ها منابع را مصرف می کنند. منابع بر مبنای استفاده فعالیت ها از آنها به فعالیت ها و هزینه های فعالیت به نسبت استفاده موضوع بها از فعالیتها به موضوع تعیین بها (خروجی) تخصیص می یابد(کوکینز،2011).
با توجه به مکانیزم اجرایی سیستم ABC دو سطح تخصیص بها وجود دارد:
سطح 1) منابع به فعالیت ها: جهت تسهیم منابع به فعالیت ها(اصلی/پشتیبانی) از محرک منابع استفاده می شود.
سطح 2) فعالیت به موضوع بها: پس از تجمیع هزینه فعالیتهای پشتیبانی به فعالیتهای اصلی(بعنوان موضوع بهای میانی یک تخصیص بهای فعالیت به فعالیت است) هزینه فعالیت های اصلی به موضوع تعیین بها با استفاده از محرک فعالیت تخصیص داده می شود(کوکینز، 2010).
نیازهای اطلاعاتی سیستم بهایابی مبتنی بر فعالیت(ABC)
یک سیستم ABC/M جایگزین سیستم مالی سازمان نخواهد شد. این سیستم، اطلاعات مالی را با افزودن روابط و اطلاعات عملیاتی برای افزایش کارایی تصمیم گیری، مجدداً گزارش خواهد کرد. همانطور که نمایه شماره یک نشان می دهد سیستم ABC نیازمند دو دسته اطلاعات مالی و عملیاتی می باشد.
اطلاعات مالی:
- اطلاعات مربوط به منابع مصرفی سازمان(به تفکیک سرفصل هزینه و عناصر هزینه)
- اطلاعات مربوط به منابع مصرفی مراکز هزینه(فعالیت)
اطلاعات عملیاتی:
- ویژگی های فعالیت ها و فرآیندهای جاری
- داده های مربوط به نوع، تعداد و ویژگی های خدمات/محصولات سازمان
- داده های مربوط به مقدار محرک منابع(جهت انجام تخصیص مرحله اول)
- داده های مورد نیاز مقادیر محرک فعالیت(جهت انجام تخصیص مرحله دوم)
طرز كار سيستم بهايابي مبتني بر فعاليت در نمايه شماره يك به نمايش درآمده است(قنبري و همكاران، 1393: 41).
جهت دریافت مقالات و مبانی سیستم هزینه یابی بر مبنای فعالیت می توانید به پادعلم مراجعه نمایید.
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز با * علامت گذاری شده اند.