مفهوم توانایی مدیریت و اهمیت آن
در یک دیدگاه کلی توانایی مدیریت و سنجه های مختلف آن یکی از بعدهای سرمایه سازمانی محسوب می شود که در یک طبقه بندی کلی، جزء دارایی های نامشهود می باشد. دمرجیان و همکاران توانایی مدیریت را به عنوان کارایی مدیران نسبت به رقبا در تبدیل منابع شرکت به درآمد تعریف می کنند. این منابع در شرکت ها شامل بهای موجودی ها، هزینه های فروش، اداری و عمومی، دارایی های ثابت مشهود، اجاره های عملیاتی، هزینه های تحقیق و توسعه و دارایی های نامشهود شرکت می شود(دمرجیان، 2012). اعتقاد بر این است که مدیران تواناتر درک مناسب تری از فن‌آوری و روند صنعت دارند و با اتکای بیشتری می توانند تقاضای محصولات را پیش بینی کنند. همچنین، سرمایه گذاری مناسب تر در طرح های باارزش تر و مدیریت کارای کارمندان نیز از ویژگی مدیران توانمند است. انتظار می ودر کوتاه مدت این مدیران بتوانند درآمد بیشتری با استفاده از سطح معینی از منابع کسب کنند یا با استفاده از منابع کمتر بتوانند به سطح معینی از درآمد دست یابند(بیشینه کردن کارایی منابع مورد استفاده)(دمرجیان، 2012).
معروف ترین مدل اندازه گیری توانایی مدیران، مدل دمرجیان و همکاران(2012) می باشد. محققین در مطالعه خود برای اولین بار اقدام به طراحی الگویی کردند که با استفاده از متغیرهای حسابداری، توانایی مدیریت را به صور کمی اندازه گیری می کند. در این مدل، با استفاده از اندازه گیری کارآیی شرکت و سپس وارد کردن آن در رگرسیون خطی چند متغیره به عنوان متغییر وابسته و کنترل ویژگی های ذاتی شرکت، توانایی مدیریت محاسبه می شود. دمرجیان و همکاران (2012)، به منظور اندازه گیری توانایی مدیریت از مدل تحلیل پوششی داده ها استفاده کرده اند. مدل تحلیل پوششی دادهها، نوعی مدل آماری است که برای اندازه گیری عملکرد سیستم با استفاده از داده های ورودی و خروجی، کاربرد دارد. در الگوی مورد استفاده در این پژوهش درآمد حاصل از فروش به عنوان خروجی و 7 متغیر دیگر یعنی بهای تمام شده کالای فروش رفته، هزینه های عمومی، اداری و فروش، خالص اموال، ماشین آلات و تجهیزات، هزینه اجاره عملیاتی، هزینه های پژوهش و توسعه، سرقفلی و دارایی های نامشهود به عنوان ورودی در نظر گرفته شده است که به مقدار زیادی حق انتخاب مدیریت در دستیابی به درآمد مورد نظر را پوشش می دهند. الگوی کارایی شرکت همانند الگوی فاما و فرنچ(1997) برای صنعت طراحی شده است تا عملکرد هر شرکت با شرکت های فعال در صنعت مورد نظر قابل مقایسه باشد. در این الگو همچنین برای هر کدام از متغیرهای ورودی یک ضریب خاص در نظر گرفته شده است، زیرا اثر همه متغیرهای ورودی بر خروجی(فروش) یکسان نست. مقدار محاسبه شده برای کارایی شرکت نیز عددی بین صفر و تا یک را در می گیرد که حداکثر کارایی برابر یک است و هر چه مثدار به دست آمده کمتر باشد، به آن معناست که کارایی شرکت پایین تر است. در هر صنعت شرکتی که بالاترین مقدار کارایی را داشته باشد، در آن صنعت پیشرو است(موسی بزرگ اصل و صالح زاده، 1393).
------------------------------------------------------------
برای دریافت مقالات و مطالب در رابطه با توانایی مدیریت می توانید به پایگاه منابع علمی پادعلم مراجعه نمایید.
------------------------------------------------------------
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز با * علامت گذاری شده اند.